Wie heeft gedwaald?
Dwaling is een ‘gebrek in de wilsvorming’ bij het tot stand komen van een overeenkomst door een onjuiste voorstelling over de zaak of de persoon waarmee men handelt. Art. 6:228 lid 1 BW bepaalt dat een overeenkomst die tot stand is gekomen onder invloed van dwaling vernietigbaar is.
Wanneer er sprake is van dwaling, is de rechtshandeling die is gesloten vernietigbaar. Dat houdt in dat de partij die heeft gedwaald (en zich dus heeft ‘vergist’), deze rechtshandeling kan vernietigen. Dat houdt in dat de rechtshandeling juridisch gezien nooit plaats heeft gevonden.
Wat is verschoonbare dwaling?
Verschoonbare dwaling. De dwaling moet verschoonbaar zijn. Dit wil zeggen dat elke normale bedachtzame en voorzichtige persoon die dwaling zou hebben begaan. Indien door geen enkele redelijke of normale mens de dwaling zou zijn begaan, is de dwaling niet verschoonbaar.
Is dwaling een onrechtmatige daad?
De meest voor de hand liggende rechtsgrond voor schadevergoeding bij een (primair) beroep op dwaling is onrechtmatige daad. Dit beroep kan daarnaast ten grondslag gelegd worden aan een vordering tot schadevergoeding.
Wat is wilsgebrek dwaling?
Als de wil van de koper of de verkoper om een overeenkomst aan te gaan door bepaalde oorzaken onjuist is gevormd, dan kan er sprake zijn van een wilsgebrek. Een voorbeeld van een wilsgebrek is dwaling. Bij dwaling komt het er altijd op neer dat een van de partijen uit is gegaan van de verkeerde informatie.
Wat is dwaling definitie?
Dwaling is de situatie waarbij een overeenkomst tot stand komt zonder goede voorstelling van zaken, terwijl geldt dat als partijen wel een goede voorstelling van zaken hadden gehad, zij nimmer een overeenkomst zouden hebben gesloten.
Wat is het verschil tussen een wilsgebrek en Wilsontbreken?
Er zijn wilsontbreken en wilsgebreken. Bij wilsontbreken is er discrepantie tussen wil en verklaring. Bij wilsgebreken wordt de wil gebrekkig gevormd door een externe oorzaak. Wanneer er sprake is van wilsontbreken komt in beginsel geen overeenkomst tot stand.
Wat is Kenbaarheidsvereiste?
De in het kader van de mededelingsplicht van de verzekeringnemer geldende regel dat de niet of onjuist opgegeven feiten voor de verzekeraar relevant moeten zijn. Dit blijkt uit de woorden ‘naar hij weet of behoort te begrijpen’ in art. 7:928 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek.