Waarom mag de politie niet zomaar fouilleren?
De politie mag alleen preventief fouilleren in de daarvoor aangewezen veiligheidsrisicogebieden. Dit zijn gebieden met een hoog aantal wapenincidenten en/of een ernstige mate van (vuur)wapengebruik. In deze gebieden geldt ook een messenverbod.
Wie mag mensen fouilleren?
Fouilleren in het kader van de opsporing Het onderzoek aan de kleding betreft ook het doorzoeken van zakken of de voering van een jas en mag elke opsporingsambtenaar doen bij een aangehouden verdachte tegen wie een ernstige verdenking is en waarbij het fouilleren in het belang van het onderzoek is.
Wat is onderzoek aan het lichaam?
Onder onderzoek in het lichaam wordt verstaan: het uitwendig schouwen van de openingen en holten van het onderlichaam, röntgenonderzoek, echografie en het inwendig manueel onderzoek van de openingen en holten van het lichaam. Het onderzoek in het lichaam wordt verricht door een arts.
Kan politie zomaar fouilleren?
Soms mag de politie je op straat fouilleren, bijvoorbeeld als ze een gegronde reden hebben om te vermoeden dat je een wapen draagt, als je wordt aangehouden of bij sommige openbare bijeenkomsten. Een fouillering mag in geen geval willekeurig gebeuren. Vanaf 15 jaar moet je verplicht je identiteitskaart op zak hebben.
Wat is gefouilleerd?
strafrecht: in het belang van een strafrechtelijk onderzoek een persoon aan zijn kleding of lichaam onderzoeken.
De politie mag niet zomaar wapencontroles houden in veiligheidsrisicogebieden. Daarvoor is toestemming nodig van de officier van justitie. Deze toestemming wordt ‘last’ genoemd. Dan schrijft hij of zij een ‘last’ waarin staat op basis van welke feiten de politie mag fouilleren en tussen welke tijdstippen.
Wat betekent onderzoek aan lichaam en kleding?
Ook: fouillering. Dit kan alleen toegepast worden op een verdachte die is aangehouden en tegen wie bovendien ernstige bezwaren bestaan. Indien iemand aan zijn lichaam en kleding wordt onderzocht zonder dat er ernstige bezwaren tegen hem bestaan, is er onrechtmatig gehandeld.
