Hoe heet het Franse deel van België?

Wallonië (Frans: Wallonie; Duits: Wallonie(n); Waals: Walon(r)eye) is een van de drie gewesten in België. Wallonië is het zuidelijke, in hoofdzaak Franstalige deel van België. De inwoners worden Walen genoemd. Wallonië beslaat met 16.844 km² in oppervlakte ruim de helft van het land.

Hoe is de taalgrens tussen Nederlandstaligen en Franstaligen historisch ontstaan?

Tegen de 9de eeuw, toen het oud-Frans uit het Latijn, onder invloed van het Frankisch, als algemene volkstaal vorm had aangenomen, verdween het Frankisch weer uit deze streken. Na de 10de eeuw heeft de huidige taalgrens zich vastgelegd. De tweetalige zone ten zuiden werd Frans van taal.

Hoe komt het dat Belgie tweetalig is?

Tot een tweetalig België kwam het in 1898 met de goedkeuring van de Gelijkheidswet. Die betekende een wettelijke aanvaarding van het Nederlands als taal voor het staatsbestuur, de rechtspraak en het staatsonderwijs naast het Frans.

Hoe is de taalgrens ontstaan?

De traditionele opvatting is dat de taalgrens ontstond in de 4e eeuw tijdens de ondergang van het West-Romeinse Rijk en het resultaat was van de binnendringende Germaanse volkeren, waaronder de Franken. De Franken bezetten behalve de verlaten grensstreken tenslotte ook geheel Gallië met haar relatief grote bevolking.

Welke taal spreken ze in Namen Belgie?

Namen (Frans: Namur) is een Belgische provincie dat op het Waals Gewest ligt. Namen heeft als hoofdstad de gelijknamige stad Namen. Namen ligt in Wallonië, het zuidelijke deel van België. Men spreekt er Frans.

Waarom is er een taalstrijd in België?

In de jaren zestig van de 19e eeuw vond een radicalisering plaats. De vrees voor Nederlandse invloed werd losgelaten en in 1864 zou de Nederlandse spelling en dus in wezen het Nederlands aanvaard worden. De taalstrijd zou uiteindelijk toch door de integrationisten en ten behoeve van de Nederlandse taal gevoerd worden.

Waarom wordt er Frans gesproken in Belgie?

Brussel is van oorsprong een Nederlandstalige stad. Het is veranderd naar tweetalig, vervolgens meertalig met Frans als hoofdtaal. Dit komt door het lage aanzien van het Nederlands in de vroegere Belgische bevolking, en Frans werd gezien als belangrijke internationale cultuurtaal.