Inhoudsopgave
Wat doen stollingsfactoren?
Stollingsfactor
- Een stollingsfactor is een eiwit dat voorkomt in bloedplasma en dat noodzakelijk is voor de bloedstolling.
- Bloedstolling is het gevolg van de omzetting van oplosbaar fibrinogeen (factor I) in onoplosbaar fibrine door het enzym trombine.
Om bloedingen te kunnen stoppen, beschikt ons lichaam over 2 mechanismen. Er zijn de bloedplaatjes, die bij een bloeding aan elkaar kleven en zo een stolsel vormen. Daarnaast maakt ons lichaam stollingseiwitten (stollingsfactoren) aan, die een bloedstolsel steviger maken en het stollingsproces versnellen.
Waar worden stollingsfactoren gemaakt?
Deze eiwitten vormen de zogeheten stollingsfactoren die gezamenlijk de bloedstolling aansturen. De stollingsfactoren worden aangemaakt in de lever. Bij een beschadiging van een bloedvat komt in het lichaam een stollingsproces op gang.
Wat is het proces van bloedstolling?
De primaire bloedstolling Tijdens de eerste fase van de stolling trekt het bloedvat samen en komen er in het lichaam stoffen vrij waardoor de bloedplaatjes aan de vaatwand en aan elkaar kleven. Er ontstaat een prop van bloedplaatjes, die ervoor zorgt dat er een klein korstje wordt aangemaakt waardoor de bloeding stopt.
Wat is er aan de hand bij hemofilie?
Bij hemofilie A ontbreekt stollingsfactor VIII (8), bij hemofilie B ontbreekt stollingsfactor IX (9). Hoe minder stollingsfactor, hoe erger de ziekte. Bij ernstige hemofilie is er geen stollingsfactor aanwezig. Hierdoor kunnen er spontaan bloedingen optreden, met name in gewrichten en spieren.
Wat is een trombose arm?
Als een bloedstolsel een ader in het been of de arm afsluit, kan het bloed niet meer weg. Het gevolg is dat het been of de arm opzwelt, de huid strak en glanzend is, warm aanvoelt en rood-paars van kleur kan zijn. Daarnaast kan het bewegen pijnlijk of vermoeiend zijn.
Wat is een bloedklonter?
Trombose is een aandoening waarbij bloedstolsels worden gevormd in de bloedvaten. Dat kan gevaarlijk zijn voor hart, hersenen of longen. Bij een trombose wordt een bloedklonter gevormd die de doorstroming van het bloedvat belemmert.
Wat doen Stollingseiwitten?
Het stollingssysteem is een belangrijk verdedigingsmechanisme van het lichaam om bloedverlies te voorkomen of te beperken. Hiervoor zijn voldoende functionele trombocyten, stollingseiwitten (activerende en remmende) en voor de stolselafbraak (fibrinolyse) eiwitten (activerende en remmende) nodig.
Wat te doen bij een bloedstolling?
In de praktijk wordt de stolling tegengegaan op twee manieren: Door inname van bloedplaatjesremmers, zoals aspirine: dit gaat de bloedstolling slechts in beperkte mate tegen. Het verhindert dat de bloedplaatjes aan elkaar kleven en remt zo de vorming van een bloedklonter.