Wat gebeurt er als een ster valt?

Hoe ontstaan ‘vallende sterren’? De zwaartekracht trekt de meteoren aan en deze komen in de dampkring terecht. Door de snelheid waarmee de aarde beweegt, vallen de meteoren met een enorme vaart (met soms wel 60 kilometer per seconde) naar beneden en verbranden door wrijving met de luchtdeeltjes.

Hoe valt een vallende ster?

Een meteoor of vallende ster is een meteoroïde op ca. 100 km hoogte die met een enorme snelheid (tot tientallen kilometers per seconde) in de atmosfeer van de Aarde terechtkomt. Een meteoroïde die de aarde bereikt wordt een meteoriet genoemd. Meestal zijn de stofdeeltjes te klein om het aardoppervlak te bereiken.

Het ontstaat wanneer een klein ruimtesteentje met hoge snelheid de dampkring van de aarde binnendringt. Door de enorme wrijvingswarmte verdampt het steentje, en beginnen de luchtmoleculen in de dampkring te gloeien. Het verschijnsel ontstaat dus niet op grote afstand in het heelal, maar hoog in de aardse atmosfeer.

Hoe groot kan een meteoor worden?

De meeste deeltjes hebben een grootte tussen de 1 mm en 1 cm. Waarschijnlijk wegen ze bij het binnen dringen van onze dampkring niet meer dan 0,002 tot 2 gram! stukje gruis groter is dan normaal. Als zo’n meteoor helderder wordt dan de planeet Venus (ongeveer magnitude -4) dan spreken we over een vuurbol.

Hoe heet het mineraal dat ontstaat bij de inslag van een meteoriet?

Het mineraal werd zo’n 20 jaar geleden voor het eerst ontdekt in een kleine meteoriet in Jakoetië. En later trof men het ook in andere ijzermeteorieten aan. “Gesuggereerd wordt dat allabogdaniet in de meteorieten ontstaan is tijdens botsingen in de ruimte, tussen metaalrijke planetoïden,” aldus Britvin.

Vaak valt de steen al uit elkaar voordat hij de aarde bereikt. Door de klap van het vallen komen elektrisch geladen deeltjes vrij. Die deeltjes schuren tijdens de val tegen elkaar en daardoor geeft deze ‘ster’ licht.