Wat kun je doen tegen antibioticaresistentie?

Wanneer een bacterie resistent wordt tegen alle beschikbare antibiotica, kunnen we een infectie met deze bacterie niet meer behandelen. Daarom wordt er onderzoek gedaan naar alternatieven. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van bacteriofagen.

Hoe kan antibioticaresistentie voorkomen worden?

Helemaal voorkomen van antibioticaresistentie is onmogelijk. De beste manier om te voorkomen dat bacteriën resistentie tegen antibiotica ontwikkelen, is zorgvuldig antibioticagebruik. Antibiotica is vooral een noodoplossing. De meeste infecties verdwijnen ook zonder antibiotica weer uit je lichaam.

Hoe zorgen de resistentiegenen voor inactivatie van de antibiotica?

Het resistentiegen herbergt informatie voor de aanmaak van een eiwit. De ongevoeligheid die zo’n eiwit bewerkstelligt, kan op diverse manieren tot stand komen. Het eiwit kan een antibioticum bijvoorbeeld inactiveren, maar het kan het antibioticum ook snel uit de cel laten pompen.

Is er een verband tussen handhygiëne en antibioticaresistentie?

Een goede persoonlijke hygiëne helpt verspreiding van (resistente) bacteriën voorkomen. Handhygiëne is echter het allerbelangrijkste. Dit betekent je handen reinigen op de juiste manier.

Hoe kun je resistentie voorkomen?

Zorg dat niet alle gevoelige organismen sterven, zodat deze zich kunnen blijven voortplanten en ongevoelige organismen niet de overhand nemen. Meng insecticiden en acariciden zo min mogelijk met elkaar, want hierdoor kan een resistentie tegen meer dan één middel gemakkelijker ontstaan.

Wat betekent resistent zijn tegen antibiotica?

Bacteriën worden ongevoelig (resistent) Als antibiotica vaak tegen een bacterie worden gebruikt, kan deze bacterie resistent worden. De bacterie is dan niet meer gevoelig voor deze antibiotica.

Wat zijn deze 5 momenten van handhygiëne?

Aanbevelingen 5 momenten van handhygiëne voorafgaand aan een schone of aseptische procedure; na (mogelijk) contact met lichaamsmaterialen en -vloeistoffen; na fysiek patiëntencontact; na fysiek contact met de omgeving van de patiënt.