Inhoudsopgave
- 1 Welke landen mogen niet uitleveren?
- 2 Is Amerika een verdragsland?
- 3 Wat betekent uitlevering van de grond?
- 4 Heeft Marokko uitleveringsverdrag?
- 5 Welke landen hebben een uitleveringsverdrag met Nederland?
- 6 Wie beslist over uitlevering?
- 7 Heeft Spanje een uitleveringsverdrag met Nederland?
- 8 Heeft Nederland uitleveringsverdrag met Spanje?
Welke landen mogen niet uitleveren?
Libie, Soedan, Bhutan, Bhirma, Noord Korea, China en enkele Zuid Amerikaanse landen.
Is Amerika een verdragsland?
Australië, Canada, Chili, Egypte, Israël, Japan, Kanaaleilanden, eiland Man, Nieuw-Zeeland, Uruguay, de Verenigde Staten en Zuid-Korea. Voor aanvullende informatie kan je terecht op de website van het CAK. Heb je geen antwoord gevonden op je vraag?
Welke landen leveren uit aan Belgie?
Momenteel heeft België een bilaterale overeenkomst ondertekend met 25 landen: Albanië, Algerije, Argentinië, Australië, Bosnië-Herzegovina, Brazilië, Canada (alsook een apart verdrag met Québec), Chili, DR Congo, de Filippijnen, India, Israël, Japan, Kosovo, VJR Macedonië, Marokko, Moldavië, Montenegro, San Marino.
Heeft Nederland een uitleveringsverdrag met Belgie?
De Wet van 15 maart 1874 stelt de volgende principes vast inzake uitlevering: reciprociteit: de Belgische regering kan als aangezochte staat personen enkel uitleveren voor zover zij van de verzoekende staat een uitlevering zou kunnen bekomen.
Wat betekent uitlevering van de grond?
uitleveren van aarde. “Uitleveren” van vooral aarde is volgens zeggen een term die gebruikt wordt om aan te geven dat ongeroerde aarde bij het leveren van deze aarde meer volume inneemt. Bijvoorbeeld 1 m3 oorspronkelijk ongeroerde, geschepte grond geeft 1,2 m3 te leveren aarde.
Heeft Marokko uitleveringsverdrag?
Marokko – Nederland Nederland heeft geen specifiek uitleveringsverdrag met Marokko. Als Nederland een verzoek krijgt om iemand uit te leveren zal de (uitleverings)rechter allereerst een besluit nemen over de toelaatbaarheid van de uitlevering.
Reacties. Libie, Soedan, Bhutan, Bhirma, Noord Korea, China en enkele Zuid Amerikaanse landen.
Wat is nodig voor uitlevering?
Voor uitlevering is altijd een verdrag nodig, vaak is dat een uitleveringsverdrag. Een uitleveringsverdrag is een verdrag tussen twee of meer staten, waarin zij afspreken wanneer en onder welke voorwaarden het ene land (de aangezochte staat) een persoon aan het andere land (de verzoekende staat) moet uitleveren.
Welk land heeft geen uitleveringsverdrag met België?
Uitlevering is mogelijk als er een internationaal verdrag bestaat. Bilateraal heeft België een verdrag ondertekend met veertig landen. Irak is daar bijvoorbeeld niet bij.
Welke landen hebben een uitleveringsverdrag met Nederland?
Lijst van uitleveringsverdragen per land
Land | Stelsel | Type verdrag |
---|---|---|
Canada | Eliminatie | Bilateraal |
Cyprus | EU | Multilateraal |
Denemarken | EU | Multilateraal |
Duitsland | EU | Multilateraal |
Wie beslist over uitlevering?
De strafuitvoeringsrechtbank beslist over de vrijlating van een vreemdeling die veroordeeld werd tot uitlevering, terugzending of uitwijzing zodat hij het grondgebied verlaat. Deze modaliteit kan worden toegekend wanneer de veroordeelde een derde van de straffen heeft ondergaan.
Verdragslanden zijn o.a. Nederland, Curaçao, Aruba, Sint Maarten en de Verenigde Staten van Amerika.
6. Marokko – Nederland. Nederland heeft geen specifiek uitleveringsverdrag met Marokko. Als Nederland een verzoek krijgt om iemand uit te leveren zal de (uitleverings)rechter allereerst een besluit nemen over de toelaatbaarheid van de uitlevering.
Welke landen hebben uitleveringsverdrag met België?
Heeft Nederland een uitleveringsverdrag met België?
Nee, u wordt als verdachte niet zomaar door Nederland uitgeleverd. Er gelden verschillende voorwaarden, maar de belangrijkste voorwaarde is toch wel dat Nederland met het land dat om uw uitlevering verzoekt een toepasselijk verdrag heeft gesloten.
Heeft Spanje een uitleveringsverdrag met Nederland?
Spanje – Nederland Zowel Nederland als Spanje zijn lidstaten van de EU. Dat betekent dat er sprake is van overlevering op het moment dat een persoon uit Spanje door Nederland wordt opgeëist en vice versa. De Overleveringswet is in dat geval van toepassing.